Jak wytrzymałam miesiąc bez cukru? 3 sposoby wprowadzania trwałych zmian w swoim życiu.

Wytrzymałam miesiąc bez słodyczy. Miesiąc. Ja. Nałogowa zajadaczka czekolady, ciast, ciastek i wszystkiego co słodkie (oprócz żelków- nie znoszę!). Mało tego! Przez miesiąc nie tknęłam cukru! Czytałam skrupulatnie etykiety, odrzucając wszystko co zawiera cukier lub jego odpowiedniki. Zgrzeszyłam tylko raz, kiedy po wyrwaniu ósemki nie byłam w stanie otworzyć paszczy szerzej niż pół centymetra, a jedynym pokarmem, nadającym się do wypicia przez rurkę, jaki miałam w lodówce był actimel- ale kto by tam myślał o diecie mając opuchniętą i obolałą szczękę.

Miesiąc bez cukru w moim przypadku to na prawdę wielki sukces, wierzcie mi. I wcale nie było mi łatwo, o nie! Wyglądało to mniej więcej tak:

Tydzień 1- spoko, dam radę

Tydzień 2- czekolady!!

Tydzień 3- cukru!!

Tydzień czwarty- jeszcze 7..6..5.. dni…

(Założyłam sobie, że po miesiącu bez cukru zrobię sobie dzień przerwy.)

Jednak im bliżej końca miesiąca tym pewniejsza jestem, że będę kontynuować niejedzenie cukru. Czuję się z tym świetnie i mam wrażenie, że mój nałóg jakby powoli odpuszcza. Opowiem Wam więc jakim cudem udało mi się wytrwać w postanowieniu.

W jaki sposób wzięłam się za siebie?

Pod koniec ubiegłego roku miałam taki moment przejedzenia słodyczami, jak to po świętach. Nie planowałam jednak odwyku od cukru, ani tym bardziej nie miałam zamiaru składać żadnego postanowienia noworocznego tego typu. I w tym momencie właśnie wpadła mi w ręce polecona przez koleżankę książka „Siła nawyku” Charles’a Duhigg. Bardzo lubię książki motywacyjne, ale ta książka jest czymś więcej- rozpisuje mechanizmy nawyków na konkretnych przykładach, bez żadnego obiecywania gruszek na wierzbie, po prostu przedstawia fakty. Zrobiła na mnie wrażenie do tego stopnia, że dwa dni i 400 stron później, podjęłam decyzję- rzucam cukier.

Zdradzę Wam teraz 3 sposoby zaczerpnięte z książki, dzięki którym udało mi się wytrwać w tym postanowieniu i dzięki którym wprowadzenie trwałych zmian w życiu wydaje się możliwe!

1. Skup się na zmianie tylko jednego nawyku

Składałyście sobie kiedyś postanowienia, że zmieniacie swój styl życia, przechodzicie na dietę, zaczynacie ćwiczyć, pewnie od poniedziałku, od jutra albo od pierwszego? Na pewno. Towarzyszyła temu spora motywacja i cały plan działań i wyrzeczeń. Zabierałyście się z energią do wcielania tego planu w życie, ale jakoś za każdym razem już po tygodniu, góra dwóch, wykończone wracałyście do starych nawyków. Miałam tak nie raz.
Pewne nawyki utrwalamy latami, są częścią nas, częścią naszej osobowości, wiec nie da się ich pozbyć pstryknięciem palca, z dnia na dzień, a tym bardziej wszystkich na raz. Narzucając sobie drastyczną zmianę, często nie jesteśmy w stanie znieść obciążenia swoich własnych zakazów i nakazów, dlatego wyczerpane, porzucamy starania bardzo szybko- są po prostu ponad siły naszego organizmu.
Spróbujmy więc podejść do tego inaczej-  zmieniając tylko jeden nawyk. W moim przypadku było to odstawienie cukru. Nie zadecydowałam, tak jak mi się to zdarzało poprzednio, o odstawieniu chleba, smażonych potraw, codziennych ćwiczeniach, Tylko odstawienie cukru. Zmiana jednego, nawet niepozornego nawyku, powoduje wzrost aktywności w obszarze mózgu, odpowiedzialnym za hamowanie zachowań i samodyscyplinę. A kiedy już uda Ci się wygrać z jednym nawykiem, zrozumiesz w jaki sposób to działa i będziesz w stanie kierować się wyuczonym wzorcem zmieniając pozostałe nawyki. A poza tym będzie Ci o tyle łatwiej, że ten jeden nawyk będzie już z głowy:)

2.Bądź świadomy

„Nawyki to nic innego jak wybory, których w pewnym momencie życia dokonujemy w sposób celowy, ale nadchodzi taka chwila, kiedy przestajemy o nich myśleć, choć wciąż je robimy.” Skoro dokonaliśmy już raz tego wyboru, co stoi na przeszkodzie aby dokonać go ponownie? Bądź czujny. Zastanów się, nad tym jednym, konkretnym nawykiem- kiedy się pojawia? W jakiej sytuacji, w jakich okolicznościach? Znajdź sobie zachowanie zastępcze na taką chwilę i świadomie, konsekwentnie postępuj zgodnie z planem. Przyjdzie czas, kiedy Twój nowy nawyk weźmie górę nad starym, a Ty przestaniesz o nim myśleć, zachowanie stanie się automatyczne, zmiana zostanie dokonana.

3. Nagradzaj się

Wszelkie nasze nawykowe zachowania są czymś spowodowane i mają nam w jakiś sposób służyć. Zastanówmy się, co je powoduje co chcemy za ich pomocą osiągnąć?

Jesteś zmęczony, znudzony w pacy (powód) —>Wychodzisz na papierosa (nawyk)–> przerwa w pracy, pogaduchy ze znajomymi, chwila spokoju (nagroda)

Martwisz się czymś, masz ochotę coś zjeść, nudzisz się (powód)–> zjadasz czekoladę (nawyk)–> podniesienie poziomu hormonu szczęścia, zaspokojenie głodu (nagroda)

Aby tzw pętla nawyku (powód- nawyk- nagroda) została zachowana, wykształcając nawyk zastępczy, musimy znaleźć coś, co wynagrodzi nam nasze wysiłki.

Jeśli rzucasz palenie, może wystarczy, że zamiast na papierosa podejdziesz pogadać do koleżanki przy biurku obok, albo wyjdziesz do kuchni na herbatę? Zauważ, że w tym przypadku powód (znudzenie, zmęczenie, chęć przerwy) i nagroda (przerwa, pogaduchy) pozostanie bez zmian, zmieni się tylko Twój nawyk (wyjście na herbatę zamiast na papierosa).

W moim przypadku ciężko byłoby przełożyć to na każdą chwilę, kiedy miałam ochotę na czekoladę ale się jej oparłam, stawiałam więc sobie male cele, np. jeśli wytrzymam do piątku, wyjdę wieczorem na piwo, albo jeśli wytrzymam tydzień, w weekend pójdę zrobić sobie paznokcie. Już sama myśl o nagrodzie kiedy korci Cię złamanie postanowienia pomaga!

Wypróbowując na sobie trzy powyższe punkty, dodam jeszcze, że taki system wprowadzania zmian jest super wkręcający! Nawet najmniejszy sukces w zwalczaniu złego nawyku motywuje do podejmowania kolejnych postanowień- im bardziej udaje Ci się zmienić, tym więcej chcesz zmian a Twoja pewność, że dasz radę wzrasta. I ani się obejrzysz, a kolejne nawyki odejdą w niepamięć:)Dziś tłusty czwartek, dzień, w którym obiecałam sobie zjeść pączka (albo i dwa;) ) bez wyrzutów sumienia i wiecie co? Wcale nie mam na niego ochoty! 🙂