Po studiach wyjechałam do Holandii, gdzie na nowo zafascynowałam się sportowym trybem życia. W Holandii wszyscy biegają. Wszyscy. Nikogo nie dziwi widok odzianych w kamizelki odblaskowe emerytów truchtających grupowo przez centrum miasta, a deszcz, wiatr i wszelkie zjawiska pogodowe nie są tu żadną przeszkodą. No i rowery. Całe morze rowerów. Ścieżki rowerowe (chociaż czasem bardziej przypominają wielopasmowe autostrady niż ścieżki), całe szlaki rowerowe, specjalne parkingi- mi nic więcej do szczęścia nie trzeba. Przez te kilka lat kiedy zamieszkiwałam tą  piękną krainę wiatraków i tulipanów nie rozstawałam się praktycznie z rowerem, z którym nie potrafię się rozstać do tej pory. No i do tego wszystkiego Ewa Chodakowska:) Odkąd jej pierwsza płyta wpadła w moje ręce, ta mega pozytywna osoba stała się częścią mojej codzienności.

Tym przydługim wstępem chciałam zapowiedzieć temat dzisiejszego posta-

A dokładnie moje trzy ulubione fryzury na trening, do których być może uda mi się Was przekonać:)

Przede wszystkim  wygodna. Na siłownię nie chodzimy się lansować i robić dziubki do lustra (przynajmniej z założenia;) ), lecz ćwiczyć, więc wybierając fryzurę kierujmy się przede wszystkim komfortem. Jeśli najwygodniej jest Ci związać włosy w kucyka- świetnie. Nie kombinujmy, bo nie ma po co. Ale jeśli wygodna i funkcjonalna fryzura może przy okazji ładnie wyglądać, to czemu nie:)

Pokażę Wam teraz moje trzy ulubione fryzury, które wybieram w zależności od tego co mam zamiar robić.

Kiedy biegam, to tylko w warkoczu dobieranym. Dlaczego?

-leży na plecach i nie lata dookoła głowy jak kucyk,

-jest gładko zaczesany więc żadne włoski nie majtają się przy twarzy

-a jednocześnie nie ściągamy włosów gumką na tyle ciasno, żeby coś mogło ciągnąć (to dla mnie bardzo ważne, jeśli choćby jeden włosek gdzieś tam mnie ciągnie, nie mogę się skupić i tracę całą radość z treningu),

-nie plącze się z słuchawkami, bo biegam tylko z muzyką,

-kiedy jest zimno i biegając zakładam kaptur, wygodniej jest jeśli fryzura przylega do głowy.

 

Zdarza mi się chodzić na siłownię również w dobieranym, jednak kiedy wiem, że mam zamiar wylać z siebie siódme poty, wolę mieć włosy spięte wyżej. Raczej jednak unikam zwykłego kucyka, z którego lubią wyłazić pojedyncze pasemka- jeśli kucyk to zmodyfikowany tak, żeby nic mi nie latało dookoła twarzy, nie ciągnęło i nie kleiło się do pleców. Unikam też wszelkich koczków- lubią się rozwalać  podczas biegania czy skakania i zdarza się że ciągną. Dlatego moja fryzura na siłownię  przeważnie wygląda tak:

 

Na basen tylko i wyłącznie ciasny koczek na czubku głowy. Kropka.

 

A co jeśli oprócz wygody chcemy też fajnie wyglądać? Proszę bardzo:

Ta fryzura przetrwała maraton indoor walkingu:)